Neofobia żywieniowa
Czym jest neofobia żywieniowa?
Neofobia żywieniowa jest naturalnym okresem życia wśród dzieci. Występuje pomiędzy 6 a 8 rokiem życia.
Jest to fizjologiczne zachowanie, które u każdego dziecka może przejawiać się w różnym stopniu nasilenia. Polega ona na pojawiający się niechęci czy też lęku do jedzenia nowych posiłków, czy mało znanych dań. Nie jest zaburzeniem.
Fizjologicznym uzasadnieniem występowania tego okresu w czasie dzieciństwa jest zmniejszeniem ryzyka spożycia trujących produktów w okresie kiedy dzieci się usamodzielniają.
Ten okres rozwojowy dziecka jest bardzo ważny, ponieważ w momencie kiedy rodzice i otaczające go osoby mają złe podejście może rozwinąć się do znacznej wybiórczości pokarmowej i powodować problemy żywieniowe i zdrowotne w próżniejszym okresie jego życia oraz wpływać negatywnie na relacje dziecka i opiekunów.
Dlaczego psychodietetyka?
W okresie neofobii żywieniowej dzieci można popełnić wiele błędów, które mogą rozwinąć się w wybiórczość pokarmową oraz lęki żywieniowe, występujące później przez wiele lat. Kluczowym elementem pracy w takiej sytuacji jest zrozumienie dziecka. Znalezienie prawdziwych przyczyn odmawiania jedzenia, jego lęków, przekonań. Wykluczenia negatywnych zachowań żywieniowych rodziny podczas spożywania posiłków, presji czy też złej jakości jedzenia. Pojawiająca się wybiórczość pokarmowa w okresie dorastania często jest złożonym problemem. Może wynikać ze złych doświadczeń, które dziecko miało w dzieciństwie, podejścia rodziców, otaczający go osób czy nieumiejętnej kompozycji posiłków.
